Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ

Αίσθηση αλλά και ερωτηματικά προκαλεί το γεγονός ότι, την ώρα που εντείνονται οι πιέσεις από την πλευρά συγκεκριμένων λόμπι για την αλλαγή του φορολογικού καθεστώτος που ισχύει για την ελληνόκτητη ναυτιλία, τα μεγαλύτερα διεθνή ναυτιλιακά κέντρα κορυφώνουν τις προσπάθειές τους προκειμένου να "θέλξουν" τις ελληνικές εταιρείες. 

Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που γνωστοποιήθηκε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα με την οποία ζητείται η αλλαγή του καθεστώτος φορολόγησης των ναυτιλιακών στην Ελλάδα, έχει ήδη προκαλέσει τις αλλεπάλληλες αντιδράσεις της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών, με αποκορύφωμα τις δηλώσεις του προέδρου της, Θ. Βενιάμη, ο οποίος μίλησε για ύψιστη υποκρισία των ευρωπαϊκών νομοθετικών και ελεγκτικών οργάνων να καταγγέλλουν το ελληνικό φορολογικό σύστημα, το οποίο οι ίδιοι ακολούθησαν ως μοντέλο,

και μάλιστα το εξέλιξαν για να σώσουν την ευρωπαϊκή ναυτιλία, ώστε να μην ακολουθήσει τη μοίρα της ευρωπαϊκής ναυπηγικής βιομηχανίας.

Ακόμα και ο αρμόδιος για τα φορολογικά αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης, σχολιάζοντας τη συζήτηση που επιχειρείται να ανοίξει για τη φορολόγηση της ελληνόκτητης ναυτιλίας, έκανε λόγο για "κίνητρα να ωφεληθούν άλλες χώρες και άλλες ναυτιλίες", προσθέτοντας ότι η αύξηση της φορολογίας της ναυτιλίας, εάν ξεπεράσει τις αντοχές ανταγωνιστικότητας της ελληνικής ναυτιλίας, θα εξυπηρετήσει άλλα συμφέροντα και όχι τα δημόσια έσοδα.

Ταυτόχρονα, όμως, η ελληνόκτητη ναυτιλία έχει ήδη διαμηνύσει ότι είναι κοντόφθαλμη η αντίληψη να θεωρούν κάποιοι εντός της Ε.Ε. ότι θα επωφεληθούν από τυχόν μετεγκατάστασή της. Αντίθετα, η ωμή πραγματικότητα αλλά και ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ των διεθνών ναυτιλιακών κέντρων σημαίνει ότι πιθανό πλήγμα για την ελληνόκτητη ναυτιλία θα τορπιλίσει και θα υπονομεύσει την ανταγωνιστικότητα συνολικά της ευρωπαϊκής ναυτιλίας και το επενδυτικό κλίμα εντός της Ε.Ε. Ενδεικτική του κινδύνου είναι η σύγκριση που έκανε πρόσφατα ο πρόεδρος της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών με τη ναυπηγική βιομηχανία της Ευρώπης, η οποία, εξαιτίας "λανθασμένων και μη συντονισμένων πολιτικών κινήσεων", προσφέρθηκε ως "ακόμα ένα δώρο στις φιλόξενες χώρες της Άπω Ανατολής".

Τι ισχύει στην Ελλάδα

Ποια είναι η πραγματικότητα σε σχέση με το φορολογικό καθεστώς της ναυτιλίας στην Ελλάδα; Στη χώρα μας ισχύει το διεθνώς χρησιμοποιούμενο καθεστώς φορολόγησης της χωρητικότητας των πλοίων (tonnage tax), βάσει του οποίου θεσπίζεται ένας συγκεκριμένος φορολογικός συντελεστής ανά τόνο. 

Παρόμοια μεταχείριση παρατηρείται σε όλα τα κράτη με ανεπτυγμένη ποντοπόρο ναυτιλία, και δη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως έχουν καταδείξει αλλεπάλληλες μελέτες ειδικευμένων ελεγκτικών οίκων. Επιπλέον, τα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου από τη ναυτιλία περιλαμβάνουν επίσης τους φόρους εισοδήματος και τις εισφορές που εισπράττονται από τους απασχολούμενους Έλληνες και ξένους εργαζομένους στις συνδεόμενες με την ποντοπόρο ναυτιλία εταιρείες. 

Αξίζει να σημειωθεί, εξάλλου, ότι η ελληνική πλοιοκτησία, μέσω του συνυποσχετικού οικειοθελούς συνεισφοράς που συνυπέγραψαν με το ελληνικό Δημόσιο, έχει αρχίσει από το 2014 να εισφέρει ποσό ύψους 420 εκατομμυρίων ευρώ, γεγονός που τοποθετεί την ελληνική ναυτιλία στην υψηλότερη φορολογική κλίμακα στην Ευρώπη.

Σημειώνεται ότι, παρά το δυσμενές οικονομικό διεθνές περιβάλλον, η ελληνόκτητη ναυτιλία αριθμεί περίπου 4.500 πλοία, που αντιπροσωπεύουν το 19,63% της παγκόσμιας χωρητικότητας σε dwt, ενώ στην Ευρώπη κατέχει το 49,96% του κοινοτικού στόλου, καταγράφοντας ανοδική πορεία σε σχέση με τα προηγούμενα έτη.

Ποιοι περιμένουν στη γωνία

Η λίστα των συμμετεχόντων στα φετινά Ποσειδώνια είναι ενδεικτική του ενδιαφέροντος που αναπτύσσουν ξένα ναυτιλιακά κέντρα που επιδιώκουν να επωφεληθούν από την κατάσταση που φαίνεται να διαμορφώνεται εξαιτίας των πιέσεων που ασκούνται για αλλαγή του καθεστώτος το οποίο διέπει την ελληνόκτητη ναυτιλία.

Συγκεκριμένα, στη φετινή έκθεση, που θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα για την παγκόσμια ναυτιλία, έχουν δηλώσει συμμετοχή και θα δώσουν το "παρών" τόσο τα παραδοσιακά ναυτιλιακά κέντρα της Σιγκαπούρης, του Χονγκ Κονγκ, της Κύπρου και της Μάλτας όσο και άλλα φιλόδοξα κέντρα, όπως το Ντουμπάι, η Σανγκάη και το Βανκούβερ. Μάλιστα, τρία κέντρα, το Dubai Maritime City, το Shanghai Maritime and Finance Excellence Centre και το Vancouver International Maritime Centre, έχουν προγραμματίσει να κάνουν παράλληλες εκδηλώσεις και παρουσιάσεις, κάτι που έχουν ήδη κάνει ήδη από τον Δεκέμβριο άλλα κέντρα, όπως η Σιγκαπούρη.

Πρόκειται για την κλιμάκωση της επίθεσης φιλίας των ξένων ναυτιλιακών κέντρων, που έχει ξεκινήσει τους προηγούμενους μήνες. Ενδεικτικά θυμίζουμε το φθινόπωρο το προσκλητήριο που απηύθυνε το Vancouver International Maritime Centre στο πλαίσιο του London International Shipping Week, την αντίστοιχη προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη από τη Λεμεσό στην Κύπρο να οικοδομήσει τις κατάλληλες υποδομές που θα μπορούν να υποδεχθούν, μεταξύ άλλων, και μεγάλες ναυτιλιακές επιχειρήσεις, τη Σιγκαπούρη, η οποία προ τριμήνου πραγματοποίησε μεγάλη παρουσίαση στο Λονδίνο, με την παρουσία δεκάδων ναυτιλιακών και ναυλομεσιτικών εταιρειών ελληνικών συμφερόντων.

Την ίδια στιγμή, βεβαίως, που για προφανείς λόγους οι ελληνικές εταιρείες πολιορκούνται από τα διεθνή ναυτιλιακά κέντρα, ανοίγονται παράθυρα ευκαιριών που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν όχι μόνο να μην οδηγήσουν σε αποδυνάμωση, αλλά να προσελκύσουν ακόμα περισσότερες εταιρείες στην Ελλάδα. 

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Λονδίνου, όπου η κυβέρνηση αποφάσισε να τροποποιήσει επί το δυσμενέστερον το καθεστώς φορολόγησης των ξένων (non doms) από το 2017. 

Ταυτόχρονα και η Σιγκαπούρη, η οποία είχε καταφέρει να εξελιχθεί σε εξαιρετικά ελκυστικό προορισμό εγκατάστασης, παρέχοντας ανταγωνιστικό φορολογικό περιβάλλον, απαλλαγές και επιδοτήσεις, λόγω κρίσης προχωρά σε κατάργηση προνομίων, γεγονός που πιθανόν να οδηγήσει σε επανεξέταση της παρουσίας τους πολλές εταιρείες.

Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" της 13ης Φεβρουαρίου.
Του Χάρη Φλουδόπουλου
capital.gr