Σαν σήμερα, 23/07/1974, η επτάχρονη χούντα των συνταγματαρχών υπό το βάρος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, καταρρέει.
Το πρωί της 23ης Ιούλη 1074 σε σύσκεψη που πραγματοποιεί ο "Πρόεδρος της Δημοκρατίας" στρατηγός Φαίδωνας Γκιζίνης με την συμμετοχή των αρχηγών των Ενόπλων Δυνάμεων διαπιστώνεται η αναγκαιότητα της εναλλαγής στην κυβερνητική εξουσία. Από τους καραβανάδες να περάσει στους αστούς πολιτικούς.
Η απόφαση αυτή ανακοινώνεται στον "αόρατο" δικτάτορα Ιωαννίδη, και γίνεται αποδεκτή, χωρίς να προβάλλει αυτός καμιά αντίρρηση.
Η κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου, που ήταν πειθήνιο όργανο του Δ. Ιωαννίδη παραπαίει αδυνατώντας να πάρει καμιά σοβαρή απόφαση και για την δικτατορική κυβέρνηση ήταν μονόδρομος να προσφύγει στους αστούς πολιτικούς. (Προφανώς υπήρξαν και τα υπόγεια μαγειρέματα με την Αμερικανική Πρεσβεία κλπ).
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, ο Γκιζίκης καλεί σε σύσκεψη μια σειρά αστούς πολιτικούς -Παναγιώτης Κανελλόπουλος της ΕΡΕ, Γεώργιο Μαύρο της «Ενώσεως Κέντρου», Ευάγγελο Αβέρωφ, Σπύρο Μαρκεζίνη, Πέτρο Γαρουφαλιά, κ.α) και τους ανακοινώνει την απόφαση που είχαν πάρει πρωτύτερα οι αρχικαραβανάδες.
Στρατιωτικό κατεστημένο και παροπλισμένοι μέχρι τότε αστοί πολιτικοί, γνωρίζοντας την ταξική νομιμοφροσύνη του Κ. Καραμανλή του ανέθεσαν την διακυβέρνηση της χώρας. Τον θεωρούν το πιο ιδανικό πρόσωπο να αναλάβει τα ηνία της χώρας σε μια κρίσιμη στιγμή για το πολιτικό σύστημα. (Θα εκτίμησαν και το πολιτικό παρελθόν του "Εθνάρχη" αφού επί εποχής διακυβέρνησής του η Ελλάδα γνώρισε το πιο σκληρό πρόσωπο της δεξιάς με παρακρατικούς μηχανισμούς –με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη- με πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, με βουλευτικές εκλογές βίας και νοθείας, όπως το 1961 τότε που ψήφιζαν και τα δέντρα).
Ετσι, λοιπόν, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που ήταν το πρόσωπο το οποίο πρότεινε τη λύση Καραμανλή, ήλθε σε επαφή με τον πρώην πρωθυπουργό, που ζούσε στο Παρίσι από το 1963, όπου είχε αναγκαστεί να καταφύγει με το ψευδώνυμο "Τριανταφυλίδης" και τον προσκαλεί να ρθει στην Ελλάδα και να σχηματίσει κυβέρνηση. Αυτό πραγματοποιήθηκε την επόμενη μέρα.
Διαβάστε επίσης ένα αφιέρωμα για την αμερικανοκίνητη δικτατορία των Συνταγματαρχών
Η απόφαση αυτή ανακοινώνεται στον "αόρατο" δικτάτορα Ιωαννίδη, και γίνεται αποδεκτή, χωρίς να προβάλλει αυτός καμιά αντίρρηση.
Η κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου, που ήταν πειθήνιο όργανο του Δ. Ιωαννίδη παραπαίει αδυνατώντας να πάρει καμιά σοβαρή απόφαση και για την δικτατορική κυβέρνηση ήταν μονόδρομος να προσφύγει στους αστούς πολιτικούς. (Προφανώς υπήρξαν και τα υπόγεια μαγειρέματα με την Αμερικανική Πρεσβεία κλπ).
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, ο Γκιζίκης καλεί σε σύσκεψη μια σειρά αστούς πολιτικούς -Παναγιώτης Κανελλόπουλος της ΕΡΕ, Γεώργιο Μαύρο της «Ενώσεως Κέντρου», Ευάγγελο Αβέρωφ, Σπύρο Μαρκεζίνη, Πέτρο Γαρουφαλιά, κ.α) και τους ανακοινώνει την απόφαση που είχαν πάρει πρωτύτερα οι αρχικαραβανάδες.
Στρατιωτικό κατεστημένο και παροπλισμένοι μέχρι τότε αστοί πολιτικοί, γνωρίζοντας την ταξική νομιμοφροσύνη του Κ. Καραμανλή του ανέθεσαν την διακυβέρνηση της χώρας. Τον θεωρούν το πιο ιδανικό πρόσωπο να αναλάβει τα ηνία της χώρας σε μια κρίσιμη στιγμή για το πολιτικό σύστημα. (Θα εκτίμησαν και το πολιτικό παρελθόν του "Εθνάρχη" αφού επί εποχής διακυβέρνησής του η Ελλάδα γνώρισε το πιο σκληρό πρόσωπο της δεξιάς με παρακρατικούς μηχανισμούς –με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη- με πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, με βουλευτικές εκλογές βίας και νοθείας, όπως το 1961 τότε που ψήφιζαν και τα δέντρα).
Ετσι, λοιπόν, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που ήταν το πρόσωπο το οποίο πρότεινε τη λύση Καραμανλή, ήλθε σε επαφή με τον πρώην πρωθυπουργό, που ζούσε στο Παρίσι από το 1963, όπου είχε αναγκαστεί να καταφύγει με το ψευδώνυμο "Τριανταφυλίδης" και τον προσκαλεί να ρθει στην Ελλάδα και να σχηματίσει κυβέρνηση. Αυτό πραγματοποιήθηκε την επόμενη μέρα.
Διαβάστε επίσης ένα αφιέρωμα για την αμερικανοκίνητη δικτατορία των Συνταγματαρχών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου