ΚΑΤΑ ΜΑΝΑ ΚΑΤΑ ΚΥΡΗ, ΚΑΤΑ ΓΙΟ ΚΑΙ ΘΥΓΑΤΕΡΑ -2-

Μελετώντας τις δύο «θητείες», ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρησιμοποιεί πολλές ίδιες τακτικές με τον πατέρα του.

Μπολιάζει τον διχασμό, (όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ), προκαλεί ρωγμές στην κοινωνία και δεν διστάζει να στοχοποιεί (όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ). 

«Έδειξε» τους ανεμβολίαστους ως υπεύθυνους για την πανδημία, τιμωρεί χιλιάδες υγειονομικούς, κατηγορεί ως υποστηρικτές του Πούτιν όσους διαφωνούν με τη Ι.Χ. εξωτερική πολιτική του, χλευάζει ως «πυροσβέστες της ξαπλώστρας» όσους πολίτες απελπίζονται από τις πυρκαγιές που σβήνουν στη θάλασσα.

Ξεγλιστράει από κάθε ευθύνη, τοποθετεί χρυσοπληρωμένους «γαλάζιους» μαζικά (όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ), επιτρέπει το πάρτι ακρίβειας και προκρίνει το όργιο απευθείας αναθέσεων, δείχνοντας περιφρόνηση προς τους πολίτες με ξεροκόμματα όπως το power pass ή τις αυξήσεις της μιας… τσίχλας την ημέρα.

Την ίδια τακτική ακολουθούσε και ο πατέρας του. Για το γεγονός ότι τα έκανε θάλασσα στην οικονομία και τη δημόσια διοίκηση δεν έφταιγε αυτός αλλά οι «προδότες του κόμματος» που δεν τον άφησαν να ολοκληρώσει τετραετία. Έγινε ο πρώτος που κατηγόρησε -τσουβαλιάζοντας- τους δημοσίους υπαλλήλους και ολόκληρες επαγγελματικές ομάδες (όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ).

Προκαλούσε τον διχασμό για να δικαιολογήσει τις κοινωνικές εκρήξεις από βίαιες ιδιωτικοποιήσεις (όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ) , όπως συνέβη με τις αστικές συγκοινωνίες. Πάγωνε τους μισθούς, αλλά διακήρυττε το αμίμητο ότι «μηδέν συν μηδέν ίσον 14% αυξήσεις». Χρησιμοποιούσε τη ρουσφετολογία για να βολεύονται «γαλάζια» παιδιά (όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ).