Πριν λίγο καιρό ο Αλέξης Τσίπρας είχε πει σε κάποιον (πρώην ΠΑΣΟΚ και νυν στον ΣΥΡΙΖΑ) που γνώριζε τον Ανδρέα Παπανδρέου "να βγούμε κάνα βράδυ να φάμε να μου πεις τίποτε ιστορίες με τον Ανδρέα". Του άρεσε του πρωθυπουργού να μαθαίνει από πρώτο χέρι άγνωστες προσωπικές στιγμές και πολιτικές συμπεριφορές του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Μπορεί κάποτε να είχε φθάσει να είναι μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ όμως δεν ανήκε στο στενό κύκλο των ανθρώπων του Ανδρέα. Οι ιστορίες που θα μπορούσε να πει στον Τσίπρα δεν θα ήταν πρωτογενείς, αλλά όσες και ο ίδιος είχε μάθει από τις διηγήσεις άλλων προσώπων με τα οποία είχε στενή πολιτική σχέση,
και τα οποία όντως ήταν κοντά στον Ανδρέα και γνώριζαν πράγματα και λεπτομέρειες από τη ζωή και τη δράση του πολιτικού τον οποίον ο Αλέξης κοπιάρει και θέλει να του μοιάσει.
Αυτά πριν λίγο καιρό. Τώρα το "σκοτεινό αντικείμενο" του Αλέξη δεν είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά ο γιός του Γιώργος. Δεν είναι όμως του πόθου, αλλά του φόβου. Ο πρωθυπουργός φοβάται, λένε, μήπως έχει την τύχη του Γιώργου Παπανδρέου. Τρέμει στην ιδέα πως μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εξαερωθεί πολιτικά και κυρίως εκλογικά. Και όπως το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου κατρακύλησε από το 44% στο 4% να κατρακυλήσει και αυτός στα ποσοστά που είχε πριν το 2012 και από το 36% να πέσει στο 6%. Ο εφιάλτης μιας τέτοιας δυσμενούς εξέλιξης έχει κάνει τον πρωθυπουργό να χάσει κυριολεκτικά τον ύπνο του, λένε όσοι γνωρίζουν καλά τα πολιτικά παρασκήνια. Και συμπληρώνουν πως "είναι ίσως η μόνη περίπτωση για την οποίαν θα αποφάσιζε να θυσιάσει την πρωθυπουργία του". Μάλιστα κορυφαίος παράγων της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως θεωρεί πως "ο Τσίπρας, σε λίγο θα το γυρίσει στο ...τσάμικο. Επειδή βλέπει ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος από τα μέτρα που έχει συμφωνήσει να πάρει, αλλά και τα επιπλέον που θα του ζητηθούν ,θα το γυρίσει και πάλι στο αντιμνημόνιο και στην αντίσταση κατά της τρόϊκας. Προκειμένου να αποφύγει τη συντριβή και κάποια στιγμή την πτώση, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, θα κατηγορήσει τους δανειστές για παράλογες αξιώσεις και θα καλέσει την αντιπολίτευση να τους πολεμήσουν μαζί. Αν η αντιπολίτευση δεν δεχθεί, όπερ και το πιθανότερο, θα την κατηγορήσει ότι συντάσσεται με τον Σόϊμπλε και το ΔΝΤ και θα προκηρύξει εκλογές. Όχι για να τις κερδίσει, αλλά για να καταγράψει ένα ποσοστό 20-25% που θα τον κρατήσει πολιτικά ζωντανό και μέσα στο παιχνίδι. Ο Τσίπρας δεν είναι Γ. Παπανδρέου. Δεν πρόκειται να θυσιαστεί ο ίδιος ή να θυσιάσει το κόμμα του στο όνομα του δημοσίου και εθνικού συμφέροντος".
Στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, υπόψιν των οποίων θέσαμε αυτή την εκτίμηση, αλλά και ευρύτερα τις φήμες που κυκλοφορούν περί εκλογών απόδρασης από τα δύσκολα της διακυβέρνησης, υποστηρίζουν πως "αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς και μύχιοι πόθοι της διαπλοκής. Ο Αλέξης όχι μόνον δεν πρόκειται να εγκαταλείψει, αλλά θα είναι επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές που θα γίνουν το Φθινόπωρο του 2018". Στην παρατήρησή μας: πώς θα ξεπεράσετε τους σκοπέλους του ασφαλιστικού, του φορολογικού, των αγροτών, των ελευθέρων επαγγελματιών και της πρώτης αξιολόγησης; η απάντηση ήταν πως "και η αξιολόγηση θα κλείσει θετικά και τα μέτρα για ασφαλιστικό και αγρότες θα ψηφιστούν από τη Βουλή". Και όχι μόνον αυτό, αλλά εμφανίζονται και σίγουροι πως το κλίμα μετά το Πάσχα θα είναι εντελώς διαφορετικό, αφού όπως λένε σχεδιάζεται να μπουν μπροστά και έργα με τη μορφή ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα) αξίας πέντε δις σε πρώτη φάση, στους τομείς της ενέργειας και των μεταφορών. "Το δημόσιο", λένε, "θα μπορούσε να πάρει μέρος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων που βρίσκονται στην Τράπεζα της Ελλάδας και να αγοράσει ομόλογα για τα έργα που θα προκηρυχθούν με εγγυημένο επιτόκιο ενδεχομένως και 8% κάτι που θα βελτιώσει και τα αποθεματικά των ταμείων, που τώρα η απόδοσή τους είναι στο 2%, αλλά θα δημιουργήσει και θέσεις εργασίας που είναι και το μεγάλο ζητούμενο και φυσικά θα δηημιουργήσει συνθήκες επιστροφής στην ανάπτυξη".
Πάντως την αισιοδοξία των στενών συνεργατών του πρωθυπουργού δεν τη συμμερίζονται στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πυρός στους κοινωνικούς χώρους και τις εκλογικές τους περιφέρειες και εισπράττουν καθημερινά τη δυσαρέσκεια και το ανάθεμα από αγρότες, επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες για τις φορολογικές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις που προωθούνται. Μάλιστα κάποιοι βουλευτές κατηγορούν ορισμένους από τους συνεργάτες του πρωθυπουργού για "εξουσιαστικό μιθριδατισμό" και άγνοια άμα και αλαζονεία στην αντιμετώπιση της ογκούμενης κοινωνικής διαμαρτυρίας. "Στο Μαξίμου ζουν στον κόσμο τους", λένε χαρακτηριστικά κάποιοι. "Νομίζουν πως το πρόβλημα του κόσμου είναι να θα δοθούν 4 ή 14 τηλεοπτικές άδειες, αν θα πάρουν ή δεν θα πάρουν άδεια ο Αλαφούζος και ο Κοντομηνάς". Και συμπληρώνουν "δεν θα κριθούμε από τη σύγκρουση με τους καναλάρχες, αλλά από το αν οι πολίτες μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και να ατενίσουν με ελπίδα το μέλλον".
Κι εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού. Τα στοιχεία από τις μυστικές έρευνες που γίνονται δείχνουν πως το πολιτικό κλίμα είναι σαφέστατα κατά της κυβερνήσεως αφού μεταξύ των πολιτών (περιλαμβανομένων και αυτών που στις εκλογές ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ) κυριαρχεί, και μάλιστα σε πρωτοφανή ποσοστά, η απαισιοδοξία για το μέλλον. Και το πολιτικό περιβάλλον γίνεται ακόμη πιο εχθρικό για τον πρωθυπουργό καθώς στους πολίτες διαμορφώνεται, πλειοψηφικά, η πεποίθηση πως με τη συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ τα πράγματα θα ήταν σήμερα καλύτερα απ' ότι είναι με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ενώ αυτό που (πρέπει να) ανησυχεί περισσότερο το Μαξίμου είναι και η κόπωση των πολιτών σχετικά με τις θυσίες που υποβάλλονται. Πλέον οι περισσότεροι πολίτες (μεταξύ των οποίων και οι μισοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ) δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να κάνουν επιπλέον θυσίες προκειμένου η κυβέρνηση να βάλει τα θεμέλια μιας σωστής διαχείρισης στην οικονομία. Πριν ένα χρόνο, αλλά και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 το κλίμα ήταν αντίστροφο. Αντιστροφή φαίνεται πως έχουμε και στη διάθεση των πολιτών σε σχέση με τις εκλογές. Τώρα το ρεύμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία είναι υπέρ της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Προφανώς για να σταματήσει αυτή πολιτική. Αυτή η εξέλιξη όμως εκθέτει τα κόμματα της αντιπολίτευσης (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Λεβέντης) που λένε όχι σε πρόωρες εκλογές.
Ενδεχομένως, τα κυβερνητικά στελέχη που τάσσονται υπέρ της κάλπης σε περίπτωση αδιεξόδου να έχουν μελετήσει καλά τις μυστικές έρευνες και προσπαθούν να ευθυγραμμιστούν με το κοινό αίσθημα, ευελπιστώντας ότι μπορεί, με τα διλήμματα που θα βάλλουν στο εκλογικό σώμα, να περιορίσουν την εκλογική φθορά των κομμάτων που συναπαρτίζουν την κυβέρνηση. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίον κυβερνητικοί παράγοντες άνοιξαν και συντηρούν το θέμα των πρόωρων εκλογών είναι επειδή έχουν διαγνώσει πως πλέον η πλειοψηφία των πολιτών δεν τάσσεται υπέρ της παραμονής της παρούσας κυβερνησης, αλλά υπέρ μιας οικουμενικής κυβέρνησης με τεχνοκράτη πρωθυπουργό. Προτιμούν δηλαδή να γίνουν εκλογές, παρά να παραμερισθεί ο Τσίπρας, όπως ο Γ. Παπανδρέου το 2011, από έναν νέο Παπαδήμο. Τις διαψεύσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου, αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού, πως δεν πρόκειται να γίνουν εκλογές, οι γνωρίζοντας τα απόκρυφα του Μαξίμου και της Κουμουνδούρου δεν τις λαμβάνουν και πολύ σοβαρά υπόψιν καθώς όπως λένε "ούτε η Όλγα, ούτε ο Αλέξης με τις ιδιότητες που έχουν θα μπορούσαν να πουν κάτι διαφορετικό. Αν γίνουν εκλογές ο πρωθυπουργός και η κυβερνητική εκπρόσωπος μέχρι και την παραμονή της προκήρυξής τους είναι υποχρεωμένοι να λένε όχι".
Ενδεχομένως, τα κυβερνητικά στελέχη που τάσσονται υπέρ της κάλπης σε περίπτωση αδιεξόδου να έχουν μελετήσει καλά τις μυστικές έρευνες και προσπαθούν να ευθυγραμμιστούν με το κοινό αίσθημα, ευελπιστώντας ότι μπορεί, με τα διλήμματα που θα βάλλουν στο εκλογικό σώμα, να περιορίσουν την εκλογική φθορά των κομμάτων που συναπαρτίζουν την κυβέρνηση. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίον κυβερνητικοί παράγοντες άνοιξαν και συντηρούν το θέμα των πρόωρων εκλογών είναι επειδή έχουν διαγνώσει πως πλέον η πλειοψηφία των πολιτών δεν τάσσεται υπέρ της παραμονής της παρούσας κυβερνησης, αλλά υπέρ μιας οικουμενικής κυβέρνησης με τεχνοκράτη πρωθυπουργό. Προτιμούν δηλαδή να γίνουν εκλογές, παρά να παραμερισθεί ο Τσίπρας, όπως ο Γ. Παπανδρέου το 2011, από έναν νέο Παπαδήμο. Τις διαψεύσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου, αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού, πως δεν πρόκειται να γίνουν εκλογές, οι γνωρίζοντας τα απόκρυφα του Μαξίμου και της Κουμουνδούρου δεν τις λαμβάνουν και πολύ σοβαρά υπόψιν καθώς όπως λένε "ούτε η Όλγα, ούτε ο Αλέξης με τις ιδιότητες που έχουν θα μπορούσαν να πουν κάτι διαφορετικό. Αν γίνουν εκλογές ο πρωθυπουργός και η κυβερνητική εκπρόσωπος μέχρι και την παραμονή της προκήρυξής τους είναι υποχρεωμένοι να λένε όχι".
Από τα ευρήματα των ερευνών πάντως αυτά που φαίνεται να ανησυχούν περισσότερο τον πρωθυπουργό είναι τρία. Πρώτον, ότι αρχίζει να κερδίζει έδαφος -ακόμη και σε μερίδα ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ- η άποψη πως ο Αλέξης Τσίπρας εξαπάτησε τους ψηφοφόρους προκειμένου να τους υφαρπάξει την ψήφο. Δεύτερον, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί πως η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός δεν προωθούν τα συμφέροντα των αδύναμων κοινωνικών ομάδων. Και τρίτον, στη σύγκριση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο πρωθυπουργός στο μόνο που πλέον φαίνεται να υπερέχει έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μόνο στο κριτήριο του ποιός είναι πιο κοντά στον πολίτη. Αυτό σε συνδυασμό και με το γεγονός πως οι πολίτες, ακόμη και οι νεοδημοκράτες ψηφοφόροι, θεωρούν, στην πλειοψηφία τους, πως η Ν.Δ. υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν είναι έτοιμη να κυβερνήσει παρέχει μια σχετική ευχέρεια στον πρωθυπουργό να επιλέξει αν θα συνεχίσει να ασκεί την κυβερνητική εξουσία, αποδεχόμενος το όποιο βαρύ πολιτικό και προσωπικό κόστος συνεπάγονται τα επαχθή για τους ασφαλισμένους και φορολογούμενους πολίτες μέτρα που λαμβάνει ή θα προτιμήσει την απόδραση προκειμένου ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ να μην υποστούν αυτά που υπέστησαν ο Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ πριν 52 μήνες.
Πάντως ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ μειώνεται σταθερά και η Ν.Δ. βρίσκεται καθαρά μπροστά στην πρόθεση ψήφου. Μάλιστα η παράσταση νίκης υπέρ των γαλάζιων του Κυρ. Μητσοτάκη φθάνει ή και ξεπερνά σε κάποιες από τις έρευνες τις 30 μονάδες. Θα είναι αυτά τα ευρήματα που θα οδηγήσουν τον Τσίπρα στις κάλπες προκειμένου να μην λάβει παγιωθεί το προβάδισμα της Ν.Δ. και του Μητσοτάκη και η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ λάβει διαστάσεις πανωλεθρίας ή θα προτιμήσει να συνεχίσει να ασκεί την εξουσία ευελπιστώντας σε αλλαγή, επί το ευνοϊκότερον, των συνθηκών κάποια στιγμή στο μέλλον; Ουδείς μπορεί να απαντήσει μετά βεβαιότητος. Ούτε οι ίδιοι της κυβερνήσεως καθώς είναι ζαλισμένοι από το βέρτιγκο των γεγονότων (αγρότες, προσφυγικό, ασφαλιστικό, αξιολόγηση, κατακρήμνιση του Χ.Α. κ.α.). Σε άλλη περίοδο είναι σίγουρο πως ο Αλέξης Τσίπρας θα συνέχιζε. Τώρα όμως που η κοινωνία είναι απέναντι όχι μόνον στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον ίδιον θα σκεφτεί δυο και τρεις φορές με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει...
Πάντως ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ μειώνεται σταθερά και η Ν.Δ. βρίσκεται καθαρά μπροστά στην πρόθεση ψήφου. Μάλιστα η παράσταση νίκης υπέρ των γαλάζιων του Κυρ. Μητσοτάκη φθάνει ή και ξεπερνά σε κάποιες από τις έρευνες τις 30 μονάδες. Θα είναι αυτά τα ευρήματα που θα οδηγήσουν τον Τσίπρα στις κάλπες προκειμένου να μην λάβει παγιωθεί το προβάδισμα της Ν.Δ. και του Μητσοτάκη και η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ λάβει διαστάσεις πανωλεθρίας ή θα προτιμήσει να συνεχίσει να ασκεί την εξουσία ευελπιστώντας σε αλλαγή, επί το ευνοϊκότερον, των συνθηκών κάποια στιγμή στο μέλλον; Ουδείς μπορεί να απαντήσει μετά βεβαιότητος. Ούτε οι ίδιοι της κυβερνήσεως καθώς είναι ζαλισμένοι από το βέρτιγκο των γεγονότων (αγρότες, προσφυγικό, ασφαλιστικό, αξιολόγηση, κατακρήμνιση του Χ.Α. κ.α.). Σε άλλη περίοδο είναι σίγουρο πως ο Αλέξης Τσίπρας θα συνέχιζε. Τώρα όμως που η κοινωνία είναι απέναντι όχι μόνον στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον ίδιον θα σκεφτεί δυο και τρεις φορές με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει...
Φελνίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου