Τι είναι τούτο πάλι;
Ο πρωθυπουργός δεσμεύει προσωπικά τη χώρα με την υπογραφή του σε μια συμφωνία, που δεν έχει την έγκριση του υπουργικού συμβουλίου.
Μια συμφωνία που δεν μπορεί να φέρει συνολικά η κυβέρνηση στη Βουλή, αλλά ένα μέρος της, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μια συμφωνία με τα Σκόπια, την οποία ο πρωθυπουργός θεωρεί ιστορική, αλλά ο συγκυβερνήτης του προδοτική, την καταψηφίζει και προβλέπει μάλιστα ότι δεν θα εφαρμοστεί...
Πρόκειται περί παράνοιας.
Βεβαίως, στις δημοκρατίες προβλήματα αυτού του είδους επιλύονται είτε με εκλογές, είτε με δημοψηφίσματα.
Και αφού θέλουν- το έχουν πει- να καθίσουν στις καρέκλες τους, όσο το δυνατόν περισσότερο, ας προσφύγουν σε δημοψήφισμα.
Άλλωστε πιο λογικό και ρεαλιστικό είναι να προσφύγει μια κυβέρνηση στο λαό για τη συμφωνία με τα Σκόπια, από το να διεξαχθεί δημοψήφισμα- όπως έγινε το 2015- επί συμφωνίας με την Ε.Ε. που δεν υπήρχε.
Και στο κάτω κάτω της γραφής,
αν θεωρεί ο κ. Τσίπρας, πως η συμφωνία είναι καλή, ιστορική και επιλύει ένα πρόβλημα δεκαετιών, γιατί δεν προσφεύγει στη πιο δημοκρατική λύση, αυτή του δημοψηφίσματος να κλείσει και τα στόματα της Αντιπολίτευσης;
Η απάντηση είναι εύλογη. Προφανώς πιστεύει και ο ίδιος, πως η συμφωνία που διαμορφώθηκε κατ’ επιταγή του ξένου παράγοντα και που εξυπηρετεί κυρίως συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της Γερμανίας δεν πρόκειται να περάσει.
Αλήθεια εμείς τι πήραμε από το ΝΑΤΟ για να δώσουμε ως... δώρο τα Σκόπια στην ενίσχυση της αμυντικής του διάταξης στα Βαλκάνια;
Μήπως μας στήριξε απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας;
Μήπως μας βοήθησε στο ζήτημα της σύλληψης και της παράνομης κράτησης των δυο στρατιωτικών μας στις τουρκικές φυλακές;
«Βρείτε τα μεταξύ σας» ήταν η μόνιμη επωδός των συμμάχων, Ευρωπαίων και Αμερικανών, όταν τούς ζητούσαμε να πάρουν θέση απέναντι στις απειλές του Ερντογάν.
Και εμείς σπεύσαμε χωρίς ανταλλάγματα να καταθέσουμε τα όπλα μας, τα δυο «βέτο».
Ακούω το επιχείρημα από διάφορους «παπαγαλίζοντες» της κυβέρνησης, πως αν δεν συμφωνούσαμε τα Σκόπια θα αναγνωρίζονταν από τον ΟΗΕ ως Μακεδονία σκέτο, αφού 140 χώρες έχουν προσχωρήσει σ’ αυτή την ονομασία.
Αν είναι έτσι, τότε, γιατί δεν το έκανε ο Ζάεφ, αλλά κάθισε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα;
Γιατί, πρωτίστως, τον ενδιαφέρει η αναγνώριση από την χώρα μας, που κρατά στα χέρια της την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Στο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και λίγες μέρες ζουν σε παράνοια και ψάχνουν επιχειρήματα κόντρα στους διεθνείς κανόνες και τη λογική.
Αλλά η λύση στο πρόβλημά τους είναι απλή και δημοκρατική. Ας προχωρήσουν σε δημοψήφισμα.
Γράφει ο Ανδρέας Κωνσταντάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου