Μερικές πράξεις είναι
τόσο φαύλες, ώστε δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να τις καταγγείλεις. Τέτοια
ασφαλώς είναι ο διορισμός του Γ. Παπαθανασίου στα ΕΛΠΕ. Υπήρξε ένας τόσο άθλιος
και μικροπρεπής υπουργός οικονομικών που σχεδόν έμεινε στο απυρόβλητο επειδή
κανείς δεν έμπαινε στο κόπο να του ασκήσει κριτική...
Μόνο το περιστατικό που
φέρεται να διηγείται η Λαγκάρντ, ότι δηλαδή της παρουσίασε νούμερα γραμμένα σε
χαρτοπετσέτα, φτάνει για να τον χαρακτηρίσει. Προφανώς, η αποτυχία του στις
εκλογές δεν έσβησε τη δίψα του για εξουσία, έτσι ώστε ακόμη και τα ΕΛΠΕ φάνηκαν
να ικανοποιούν τη ματαιοδοξία του.
Δεν πρόκειται απλώς για άλλον έναν διορισμό των
«δικών μας». Ούτε για τη φτώχεια ενός συστήματος που δεν ξέρει να κάνει τίποτα
άλλο παρά να ανακυκλώνει τους αποτυχημένους παλιούς πολιτευτές.
Εκείνο που με
εντυπωσιάζει,
είναι η αδυναμία αυτής της κυβέρνησης να αντιληφθεί πόσο προκαλεί
το κοινό αίσθημα. Ακόμη κι αν της είναι άγνωστη έννοια η αξιοκρατία, θα
περίμενε κανείς να αντιλαμβανόταν μετά από τέσσερα χρόνια κρίσης ότι δεν πρέπει
να προκαλεί. Να, όμως, που ούτε αυτό δεν καταλαβαίνει. Δεν αντιλαμβάνεται ότι
εξοργίζει όχι τους «αγανακτισμένους» αλλά κάθε μυαλωμένο άνθρωπο.
Η αντίδραση των
βουλευτών του ΠΑΣΟΚ Φ. Σαχινίδη και Σ. Κεδίκογλου μπορεί να διασώζει την προσωπική
τους αξιοπρέπεια αλλά προφανώς δεν απαλύνει διόλου την οργή εναντίον μιας
κυβέρνησης ανίκανης να αντιληφθεί στοιχειώδη πράγματα.
Του Σταύρου
Τσακυράκη [από το προσωπικό του blog]:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου