ΤΟ ΙΔΙΟ ΡΟΥΧΟ ΦΟΡΩΝΤΑΣ

Ο Κώστας Μπακογιάννης διεκδικεί τον Δήμο Αθηναίων κάνοντας προεκλογική καμπάνια με τη συνταγή «βγαίνω στους δρόμους με ανθρωπιά». 
Θα ήταν πολύ πετυχημένη εάν δεν χρησιμοποιούσε ακριβώς την ίδια συνταγή και ο θείος του Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος φόρεσε το ίδιο απλό πουλόβερ, το ίδιο απλό πανωφόρι, προκειμένου να πάει να συναντήσει τους «απλούς ανθρώπους». 
Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας τις τελευταίες μέρες ακολουθεί τα βήματα του ανιψιού στο θέμα της επικοινωνίας και τούτο έχει αρνητικό αντίκτυπο και στους δυο. 

Η καμπάνια του υποψήφιου δημάρχου έχει σαφή στόχο: μέσα από καθημερινές εικόνες, παρμένες άτεχνα σαν αναρτήσεις των σόσιαλ μίντια, να δείχνει ότι είναι κομμάτι αυτής της πόλης, «ένας από εσάς». 
Οι μικρές συνομιλίες του Μπακογιάννη στις λαϊκές γειτονιές δίνουν την έμφαση στο «είμαι εδώ για εσάς». 
Έχει φυσική παρουσία εκεί που σπάνια συχνάζουν πολιτικά πρόσωπα, επικεντρώνει στην επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο. 
Έξυπνη στρατηγική, σωστά σχεδιασμένη στη λεπτομέρεια, με τα ρούχα που καθένας θα φορούσε στη γειτονιά. Ο πολιτικός κατεβαίνει από το πάλκο,
χαλαρώνει και ταυτόχρονα δείχνει να είναι σε εγρήγορση. 
Τα έκανε και ο Μπαράκ Ομπάμα, είναι πετυχημένη συνταγή. Η καμπάνια του του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ακριβώς η ίδια. Ο Μητσοτάκης πήγε για τα Χριστούγεννα στο «μπαρ το ναυάγιο», για να συναντήσει πρώην χρήστες ναρκωτικών. Συζήτησαν για τα κέντρα απεξάρτησης, για τη ριμάδα τη ζωή, για το φως στην άκρη της πλατείας Βάθη. Και φόρεσε ο πρόεδρος το ίδιο απλό γκρι πουλόβερ, θα μπορούσε να είναι από το Ζάρα ή από το πανέρι, το ίδιο απλό μαύρο πανωφόρι, απλό απλούστατο, αθλητικό υπόδημα_ δεν ταιριάζει το σκαρπίνι με την περίσταση. Οι εικόνες εξίσου καλλιτεχνικά άτεχνες, τάχα μου ενσταντανέ από το με κινητό κάποιου περαστικού. Οι δυο πανομοιότυπες καμπάνιες, την ίδια περίοδο, μπορούν να προκαλέσουν ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο. Δηλαδή αντί για απλότητα και χαλαρότητα, ο πολίτης να ενοχληθεί επειδή πρόκειται για συνταγή που ετοιμάζεται σε κάποιο μαγειρείο επικοινωνίας. Να διαπιστώσει την επιτήδευση, να διαβάσει ως λεζάντα στις φωτογραφίες «έρχεται το μητσοτακέικο», να συνδέσει τους δυο υποψήφιους με την οικογενειακή ιστορία, να θυμηθεί τον πρώην πρωθυπουργό, να θυμηθεί την πρώην υπουργό, να πει «έλεος πια» με το σόι τους. Δηλαδή οι πανομοιότυπες καμπάνιες έρχονται να υπογραμμίσουν αυτό που ο Μπακογιάννης είχε καταστήσει πιο αχνό προβάλλοντας τις ατομικές του επιτυχίες και την προσωπική του διαδρομή στην αυτοδιοίκηση. Έχουμε λοιπόν ταυτόσημες καμπάνιες, δυο πολιτικά πρόσωπα με το ίδιο σουλούπι, με air de famille, με το ίδιο πουλόβερ και το ίδιο πανωφόρι, από στυλίστα διαλεγμένα, ώστε να φαίνονται όλα απλά ενώ από πίσω δουλεύει επιτελείο. Βρείτε το λάθος.