Ο κατά φαντασίαν «σουλτάνος» επιδιώκει τη φυλάκιση τεσσάρων δημοσιογράφων (για δήθεν προσβολή του), επειδή αποτελούν εμπόδιο στα επεκτατικά του σχέδια...
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν διώκει την εφημερίδα «δημοκρατία» και θέλει να καταδικάσει τέσσερα στελέχη της σε φυλάκιση στην Τουρκία, που μπορεί να φτάσει και τα πέντε χρόνια. Είναι η πρώτη φορά που αρχηγός ξένου κράτους στρέφεται κατά ελληνικής εφημερίδας και μάλιστα για πολιτικούς λόγους, όπως ξεκάθαρα προκύπτει από το κείμενο της μηνύσεως που απέστειλε η εισαγγελία της Άγκυρας.
Η δίωξη έφτασε στην Ελλάδα,
Ο Τούρκος εισαγγελέας Ερντίντς Χακάν Οζνταμπάκογλου, αφού έλαβε σχετική μήνυση από τον δικηγόρο του Τούρκου προέδρου δρ. Χουσεΐν Αΐδιν, κατηγορεί τους τέσσερις δημοσιογράφους για «το έγκλημα της εξύβρισης του προέδρου» με βάση το κατάπτυστο άρθρο 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα που έχει καταγγελθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και αποτελεί το βασικό νομικό εργαλείο για την εξόντωση των αντιπάλων του κ. Ερντογάν.
Αφορμή της δίωξης είναι το πρωτοσέλιδο της 18ης Σεπτεμβρίου του 2020 με τίτλο «siktir git», που εξέφρασε την αγανάκτηση της πλειονότητας των Ελλήνων για μία σειρά υβριστικών αναφορών τόσο από τον ίδιο τον Ερντογάν όσο και από υπουργούς ή συμβούλους του, την περίοδο των παράνομων ερευνών του «Oruc Reis».
Το σημαντικότερο όλων είναι ότι το επίσημο νομικό κείμενο που παραδόθηκε στις Ελληνικές Αρχές, βρίθει προκλητικών αναφορών. Αφενός αναφέρεται το Αιγαίο Πέλαγος ως «θάλασσα των νησιών», αφετέρου η τουρκική πλευρά κατηγορεί τους δημοσιογράφους της «δημοκρατίας» ότι δημιουργούν εμπόδια στις βλέψεις του κ. Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο.
Η «δημοκρατία» αρνείται να συμμετάσχει στις σχετικές νομικές διαδικασίες που στηρίζονται στη μήνυση-παρωδία του Ερντογάν και θεωρεί τιμή της ότι η τουρκική ηγεσία χαρακτηρίζει την εφημερίδα εμπόδιο στα επεκτατικά και επικίνδυνα σχέδιά της.
Γιατί δέχτηκε η Ελλάδα έγγραφο που αμφισβητεί την ονομασία του Αιγαίου;
Με μια θρασύτατη και πρωτοφανή στα ελληνικά χρονικά μήνυση, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να διώξει τη «δημοκρατία» και να καταδικάσει τέσσερις Ελληνες δημοσιογράφους σε φυλάκιση έως πέντε χρόνων.
Το σημαντικότερο όλων είναι ότι ο κ. Ερντογάν, μέσω της τουρκικής Δικαιοσύνης, επιχειρεί προκλητικά, ακόμα και με αυτόν τον τρόπο, να προσδώσει νομιμότητα στις ανιστόρητες και απαράδεκτες διεκδικήσεις της «Γαλάζιας Πατρίδας», αφού αποκαλεί το Αιγαίο Πέλαγος «θάλασσα των νησιών» και μιλά ανοιχτά για δικαιώματα και κεκτημένα στις θαλάσσιες ζώνες.
Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή.
Πριν από λίγο καιρό ενημερωθήκαμε ότι έφτασε στην Ελλάδα, μέσω της διαδικασίας της δικαστικής συνδρομής, αίτημα εξέτασης τεσσάρων δημοσιογράφων της «δημοκρατίας» που κατηγορούνται από τη Γενική Εισαγγελία της Τουρκίας για το «έγκλημα της εξύβρισης του προέδρου της δημοκρατίας». Παρότι πρόκειται για εφημερίδα που δεν κυκλοφορεί στην Τουρκία, το νομικό γραφείο του κ. Ερντογάν και στη συνέχεια η Εισαγγελία κίνησαν τη διαδικασία δίωξης με βάση το άρθρο 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα, που πολλάκις έχει καταγγελθεί ως αντιδημοκρατικό από δεκάδες φορείς σε όλο τον δυτικό νομικό κόσμο. Μόλις προ ολίγων ημερών, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΑΔ), για μια ακόμα φορά, κατήγγειλε το συγκεκριμένο άρθρο που προβλέπει υπερβολικές ποινές με ασήμαντη αφορμή για τη δήθεν προσβολή του… μέγα «σουλτάνου» και ζήτησε την κατάργησή του και την απαλλαγή όσων διώκονται με αυτό.
Η μήνυση του κ. Ερντογάν στρέφεται κατά του διευθυντή της «δημοκρατίας» Δημήτρη Ριζούλη, του αρθρογράφου της εφημερίδας Μανώλη Κοττάκη (του οποίου το κείμενο αποτέλεσε την αφορμή για το εκδικητικό ξέσπασμα του Τούρκου προέδρου) και των δύο διευθυντών Σύνταξης Ανδρέα Καψαμπέλη και Γιώργου Πατρουδάκη. Συγκεκριμένα, ο Τούρκος εισαγγελέας Ερντιντς Χάμαν Οζνταμπάκογλου, αφού έλαβε σχετική μήνυση από τον δικηγόρο του Τούρκου προέδρου, δρα Χουσεΐν Αϊδίν, προχώρησε στη διενέργεια έρευνας κατά των τεσσάρων δημοσιογράφων της «δημοκρατίας» για το πρωτοσέλιδο της 18ης Σεπτεμβρίου 2020 με τίτλο «Ι siktir git Μr Erdogan», που εξέφραζε την αγανάκτηση των συντακτών της εφημερίδας, αλλά και της πλειονότητας των Ελλήνων, για μια σειρά υβριστικών αναφορών («θα γίνετε τροφή για τα ψάρια» κ.λπ.) τόσο από τον ίδιο τον Ερντογάν όσο και από υπουργούς ή συμβούλους του
Η μήνυση του Ταγίπ Ερντογάν κατά των τεσσάρων
δημοσιογράφων της «δημοκρατίας»
Αφορμή για τον τίτλο αποτέλεσε άρθρο του Μανώλη Κοττάκη, που θύμιζε ότι ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε χρησιμοποιήσει μια αντίστοιχα σκληρή έκφραση (ίσως και βαρύτερη), όταν προκλήθηκε στη διάρκεια επίσκεψής του στη Θράκη. Το… σιχτίρισμα της «δημοκρατίας» προς τον Ερντογάν (που στρεφόταν κατά ενός θεσμού-αρχηγού ξένου κράτους που απειλεί την εδαφική μας ακεραιότητα, παραχαράσσει την Ιστορία, αγνοεί διεθνείς συμβάσεις και επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους απλούς πολίτες, ιδίως όσους ζουν στα νησιά) ήταν το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνει κάθε αξιοπρεπής Έλληνας ο οποίος κάθε τόσο γίνεται δέκτης ύβρεων και απειλών.
Με βάση την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Αμοιβαίας Δικαστικής Συνεργασίας στα Θέματα Ποινικών Υποθέσεων, κατατέθηκε στην Ελλάδα «αίτημα εξέτασης με παραγγελία» του Γραφείου Δίωξης Παραβιάσεων Τύπου της Γενικής Εισαγγελίας της Δημοκρατίας της Τουρκίας, προκειμένου να παρασχεθεί στις τουρκικές Αρχές από την Ελλάδα δικαστική συνδρομή για τη διερεύνηση της τέλεσης εκ μέρους των στελεχών της «δημοκρατίας» του αδικήματος του άρθρου 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα περί εξύβρισης κατά του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Το απίστευτο είναι, όμως, ότι η τουρκική πλευρά, όπως και ο ίδιος ο κ. Ερντογάν, φρόντισαν να αποδείξουν (και να υπογραμμίσουν!) τις πραγματικές τους επεκτατικές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας, ακόμα και στο επίσημο νομικό κείμενο που έστειλαν στη χώρα μας. Με τις συγκεκριμένες αναφορές που υπάρχουν στη μήνυση Ερντογάν και στο έγγραφο της Εισαγγελίας της Άγκυρας, αφενός μεν αποκαλύπτονται οι εξωφρενικές και παράνομες διεκδικήσεις των Τούρκων, αφετέρου δε γίνεται ξεκάθαρο ότι οι Τούρκοι διώκουν τους δημοσιογράφους της «δημοκρατίας» επειδή αποτελούν εμπόδιο στα επεκτατικά σχέδια του κατά φαντασίαν «σουλτάνου». Ειλικρινά, μεγαλύτερη τιμή από αυτήν δεν θα μπορούσε να μας γίνει!
Συγκεκριμένα, η δίωξη αναφέρει τα εξής: «Ο στόχος της απεχθούς πράξης (σ.σ.: εννοεί το αιχμηρό δημοσίευμα με τη φράση “Ι siktir git”) δεν είναι μονάχα το πρόσωπο του προέδρου μας. Είναι επίσης και τα μεγάλα συμφέροντα του έθνους μας, που τα υπερασπίζεται σταθερά ο πρόεδρός μας στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στη θάλασσα των νησιών».
Επιπλέον, ο κ. Ερντογάν αναφέρει στη μήνυσή του: «Οι εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν από την ελληνική εφημερίδα κατά του προέδρου της δημοκρατίας μας είναι μια από τις χειρότερες εκδηλώσεις ηθικής κατάρρευσης. Η ύβρις είναι η γλώσσα εκείνων που δεν έχουν τίποτα να πουν… Οι ύποπτοι χρησιμοποίησαν εναντίον του προέδρου μας λόγια που βλάπτουν την αξιοπρέπεια, την τιμή και το γόητρό του, είχαν στόχο την προσωπικότητα, τη σεβασμιότητα και την αξιοπρέπειά του, και διέπραξαν το έγκλημα της προσβολής στον πρόεδρο της δημοκρατίας». Μάλιστα, ζητείται στη συνέχεια η ανώτερη των προβλεπόμενων ποινών, επειδή αυτή η πράξη διαδόθηκε σε πολλά άτομα.
Όπως γίνεται σαφές, οι Τούρκοι στο επίσημο έγγραφο που έστειλαν στην Ελλάδα μέσω της διαδικασίας για παροχή δικαστικής συνδρομής (και έγινε αρχικώς δεκτό από τις ελληνικές Αρχές) αποκαλούν το Αιγαίο Πέλαγος «θάλασσα των νησιών» και παραδέχονται ότι η «δημοκρατία» με τα δημοσιεύματά της απειλεί τις επεκτατικές επιδιώξεις του Ερντογάν. Ομολογούν, δηλαδή, ουσιαστικά ότι διώκουν για πολιτικούς λόγους την εφημερίδα μας, εξαιτίας των θέσεων που λαμβάνει, αλλά και των ρεπορτάζ που παρουσιάζει για τα Ελληνοτουρκικά!
Θυμίζουμε εδώ (και ασφαλώς δεν μπορεί να είναι τυχαίο) ότι η «δημοκρατία» αναδεικνύει σταθερά όλες τις τουρκικές προκλήσεις, αφιερώνει τις περισσότερες σελίδες της στα εθνικά θέματα, φιλοξενεί άρθρα και απόψεις υπέρ της προάσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, αποδομεί κάθε προσπάθεια δήθεν «συνεννόησης» που προωθούν περίεργοι φορείς και κόμματα, ενώ ακόμα και το πρώτο της φύλλο είχε ακριβώς αυτή τη θεματολογία. Με τίτλο (τότε) «Μισό μισό το Αιγαίο», η «δημοκρατία» από την πρώτη ημέρα της ζωής της είχε καταγγείλει το σχέδιο διχοτόμησης και συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι η εφημερίδα μας είναι εμπόδιο στα τουρκικά σχέδια. Τώρα πια, αυτό το πιστοποιεί και η άλλη πλευρά, που επιχειρεί όχι μόνο να τιμωρήσει τους δημοσιογράφους μας, αλλά να στείλει και απειλητικό μήνυμα υποταγής εντός Ελλάδας.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι σαφές και ουσιαστικά ρητορικό: Είναι δυνατόν η Ελλάδα, μέσω των αρμόδιων υπηρεσιών, να αποδέχεται ένα τέτοιο έγγραφο, που αμφισβητεί ακόμα και την ονομασία του Αιγαίου Πελάγους; Ασφαλώς όχι! Θεωρούμε λοιπόν αυτονόητο ότι, άμεσα και κατηγορηματικά, το τουρκικό αίτημα θα επιστραφεί ως απαράδεκτο, προκλητικό και ανιστόρητο, για να παύσει κάθε σχετική διαδικασία. Διαφορετικά, η Ελλάδα επισήμως θα φανεί ότι αποδέχεται τις παράνομες και προκλητικές επιδιώξεις των γειτόνων.
Επιπρόσθετα, θεωρούμε αυτονόητο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πράξει όσα έπραξαν κατ’ επανάληψη όλα τα ελεύθερα και δημοκρατικά κράτη σε παρόμοιες διώξεις της Τουρκίας, υψώνοντας τείχος προστασίας στους πολίτες τους έναντι ενός καθεστώτος που, αποδεδειγμένα, καταπατά κάθε έννοια δικαίου. Πόσο μάλλον όταν για αδικήματα περί Τύπου στην ελληνική νομοθεσία δεν προβλέπεται καν η έκδοση σε ξένο κράτος, ακόμα και σε περίπτωση καταδίκης.
Αφορμή για τον τίτλο αποτέλεσε άρθρο του Μανώλη Κοττάκη, που θύμιζε ότι ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε χρησιμοποιήσει μια αντίστοιχα σκληρή έκφραση (ίσως και βαρύτερη), όταν προκλήθηκε στη διάρκεια επίσκεψής του στη Θράκη. Το… σιχτίρισμα της «δημοκρατίας» προς τον Ερντογάν (που στρεφόταν κατά ενός θεσμού-αρχηγού ξένου κράτους που απειλεί την εδαφική μας ακεραιότητα, παραχαράσσει την Ιστορία, αγνοεί διεθνείς συμβάσεις και επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους απλούς πολίτες, ιδίως όσους ζουν στα νησιά) ήταν το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνει κάθε αξιοπρεπής Έλληνας ο οποίος κάθε τόσο γίνεται δέκτης ύβρεων και απειλών.
Με βάση την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Αμοιβαίας Δικαστικής Συνεργασίας στα Θέματα Ποινικών Υποθέσεων, κατατέθηκε στην Ελλάδα «αίτημα εξέτασης με παραγγελία» του Γραφείου Δίωξης Παραβιάσεων Τύπου της Γενικής Εισαγγελίας της Δημοκρατίας της Τουρκίας, προκειμένου να παρασχεθεί στις τουρκικές Αρχές από την Ελλάδα δικαστική συνδρομή για τη διερεύνηση της τέλεσης εκ μέρους των στελεχών της «δημοκρατίας» του αδικήματος του άρθρου 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα περί εξύβρισης κατά του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Το απίστευτο είναι, όμως, ότι η τουρκική πλευρά, όπως και ο ίδιος ο κ. Ερντογάν, φρόντισαν να αποδείξουν (και να υπογραμμίσουν!) τις πραγματικές τους επεκτατικές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας, ακόμα και στο επίσημο νομικό κείμενο που έστειλαν στη χώρα μας. Με τις συγκεκριμένες αναφορές που υπάρχουν στη μήνυση Ερντογάν και στο έγγραφο της Εισαγγελίας της Άγκυρας, αφενός μεν αποκαλύπτονται οι εξωφρενικές και παράνομες διεκδικήσεις των Τούρκων, αφετέρου δε γίνεται ξεκάθαρο ότι οι Τούρκοι διώκουν τους δημοσιογράφους της «δημοκρατίας» επειδή αποτελούν εμπόδιο στα επεκτατικά σχέδια του κατά φαντασίαν «σουλτάνου». Ειλικρινά, μεγαλύτερη τιμή από αυτήν δεν θα μπορούσε να μας γίνει!
Συγκεκριμένα, η δίωξη αναφέρει τα εξής: «Ο στόχος της απεχθούς πράξης (σ.σ.: εννοεί το αιχμηρό δημοσίευμα με τη φράση “Ι siktir git”) δεν είναι μονάχα το πρόσωπο του προέδρου μας. Είναι επίσης και τα μεγάλα συμφέροντα του έθνους μας, που τα υπερασπίζεται σταθερά ο πρόεδρός μας στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στη θάλασσα των νησιών».
Επιπλέον, ο κ. Ερντογάν αναφέρει στη μήνυσή του: «Οι εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν από την ελληνική εφημερίδα κατά του προέδρου της δημοκρατίας μας είναι μια από τις χειρότερες εκδηλώσεις ηθικής κατάρρευσης. Η ύβρις είναι η γλώσσα εκείνων που δεν έχουν τίποτα να πουν… Οι ύποπτοι χρησιμοποίησαν εναντίον του προέδρου μας λόγια που βλάπτουν την αξιοπρέπεια, την τιμή και το γόητρό του, είχαν στόχο την προσωπικότητα, τη σεβασμιότητα και την αξιοπρέπειά του, και διέπραξαν το έγκλημα της προσβολής στον πρόεδρο της δημοκρατίας». Μάλιστα, ζητείται στη συνέχεια η ανώτερη των προβλεπόμενων ποινών, επειδή αυτή η πράξη διαδόθηκε σε πολλά άτομα.
Όπως γίνεται σαφές, οι Τούρκοι στο επίσημο έγγραφο που έστειλαν στην Ελλάδα μέσω της διαδικασίας για παροχή δικαστικής συνδρομής (και έγινε αρχικώς δεκτό από τις ελληνικές Αρχές) αποκαλούν το Αιγαίο Πέλαγος «θάλασσα των νησιών» και παραδέχονται ότι η «δημοκρατία» με τα δημοσιεύματά της απειλεί τις επεκτατικές επιδιώξεις του Ερντογάν. Ομολογούν, δηλαδή, ουσιαστικά ότι διώκουν για πολιτικούς λόγους την εφημερίδα μας, εξαιτίας των θέσεων που λαμβάνει, αλλά και των ρεπορτάζ που παρουσιάζει για τα Ελληνοτουρκικά!
Θυμίζουμε εδώ (και ασφαλώς δεν μπορεί να είναι τυχαίο) ότι η «δημοκρατία» αναδεικνύει σταθερά όλες τις τουρκικές προκλήσεις, αφιερώνει τις περισσότερες σελίδες της στα εθνικά θέματα, φιλοξενεί άρθρα και απόψεις υπέρ της προάσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, αποδομεί κάθε προσπάθεια δήθεν «συνεννόησης» που προωθούν περίεργοι φορείς και κόμματα, ενώ ακόμα και το πρώτο της φύλλο είχε ακριβώς αυτή τη θεματολογία. Με τίτλο (τότε) «Μισό μισό το Αιγαίο», η «δημοκρατία» από την πρώτη ημέρα της ζωής της είχε καταγγείλει το σχέδιο διχοτόμησης και συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι η εφημερίδα μας είναι εμπόδιο στα τουρκικά σχέδια. Τώρα πια, αυτό το πιστοποιεί και η άλλη πλευρά, που επιχειρεί όχι μόνο να τιμωρήσει τους δημοσιογράφους μας, αλλά να στείλει και απειλητικό μήνυμα υποταγής εντός Ελλάδας.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι σαφές και ουσιαστικά ρητορικό: Είναι δυνατόν η Ελλάδα, μέσω των αρμόδιων υπηρεσιών, να αποδέχεται ένα τέτοιο έγγραφο, που αμφισβητεί ακόμα και την ονομασία του Αιγαίου Πελάγους; Ασφαλώς όχι! Θεωρούμε λοιπόν αυτονόητο ότι, άμεσα και κατηγορηματικά, το τουρκικό αίτημα θα επιστραφεί ως απαράδεκτο, προκλητικό και ανιστόρητο, για να παύσει κάθε σχετική διαδικασία. Διαφορετικά, η Ελλάδα επισήμως θα φανεί ότι αποδέχεται τις παράνομες και προκλητικές επιδιώξεις των γειτόνων.
Επιπρόσθετα, θεωρούμε αυτονόητο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πράξει όσα έπραξαν κατ’ επανάληψη όλα τα ελεύθερα και δημοκρατικά κράτη σε παρόμοιες διώξεις της Τουρκίας, υψώνοντας τείχος προστασίας στους πολίτες τους έναντι ενός καθεστώτος που, αποδεδειγμένα, καταπατά κάθε έννοια δικαίου. Πόσο μάλλον όταν για αδικήματα περί Τύπου στην ελληνική νομοθεσία δεν προβλέπεται καν η έκδοση σε ξένο κράτος, ακόμα και σε περίπτωση καταδίκης.
Από την αίτηση δικαστικής συνδρομής από την Ελλάδα
Η «δημοκρατία» και τα τέσσερα διωκόμενα στελέχη της στην Τουρκία ασφαλώς δεν θα λάβουν μέρος σε αυτή την πολιτική δίωξη-παρωδία, που προσβάλλει κάθε Ελληνα πολίτη, και δεν θα τη νομιμοποιήσουν. Αναμένουμε άμεσα, εκτός από την αντίδραση των αρμόδιων υπηρεσιών και Αρχών, και αυτήν των συνδικαλιστικών φορέων των δημοσιογράφων για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της ελευθερίας της έκφρασης, και κυρίως για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων.
Η προκλητικότατη και πρωτοφανής μήνυση Ερντογάν απαιτεί την πλήρη και καθολική αποδοκιμασία όλου του πολιτικού, δημοσιογραφικού και δικαστικού κόσμου! Η προσπάθεια ενός ξένου ηγέτη (που απειλεί την Ελλάδα σε κάθε ευκαιρία) να καταδικάσει σε φυλάκιση Έλληνες δημοσιογράφους, με παράλληλη παραχάραξη ακόμα και του ονόματος του Αιγαίου Πελάγους, συνιστά διεθνές ζήτημα και όχι μια ιδιωτική αντιδικία. Πώς αλλιώς θα μπορούσε, άλλωστε… Τυχόν σιωπή ισοδυναμεί με αποδοχή των τουρκικών προκλήσεων και των παράνομων ενεργειών ενός ανελεύθερου καθεστώτος, που διαρκώς καταγγέλλεται διεθνώς. Αναμένουμε, λοιπόν, ξεκάθαρη τοποθέτηση από όλους, και πρώτα από την κυβέρνηση και τα κόμματα.
Στο ανελεύθερο καθεστώς της Τουρκίας έχουν γίνει πάνω από 3.000 ποινικές διώξεις στη διάρκεια της προεδρίας του Ερντογάν με την κατηγορία της προσβολής του προέδρου. Κατά καιρούς επιχειρήθηκε το ίδιο και για Ευρωπαίους δημοσιογράφους ή παραγωγούς εκπομπών. Τώρα, για πρώτη φορά, κινείται η ίδια διαδικασία και εναντίον Ελλήνων.
Η «δημοκρατία» και τα τέσσερα διωκόμενα στελέχη της στην Τουρκία ασφαλώς δεν θα λάβουν μέρος σε αυτή την πολιτική δίωξη-παρωδία, που προσβάλλει κάθε Ελληνα πολίτη, και δεν θα τη νομιμοποιήσουν. Αναμένουμε άμεσα, εκτός από την αντίδραση των αρμόδιων υπηρεσιών και Αρχών, και αυτήν των συνδικαλιστικών φορέων των δημοσιογράφων για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της ελευθερίας της έκφρασης, και κυρίως για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων.
Η προκλητικότατη και πρωτοφανής μήνυση Ερντογάν απαιτεί την πλήρη και καθολική αποδοκιμασία όλου του πολιτικού, δημοσιογραφικού και δικαστικού κόσμου! Η προσπάθεια ενός ξένου ηγέτη (που απειλεί την Ελλάδα σε κάθε ευκαιρία) να καταδικάσει σε φυλάκιση Έλληνες δημοσιογράφους, με παράλληλη παραχάραξη ακόμα και του ονόματος του Αιγαίου Πελάγους, συνιστά διεθνές ζήτημα και όχι μια ιδιωτική αντιδικία. Πώς αλλιώς θα μπορούσε, άλλωστε… Τυχόν σιωπή ισοδυναμεί με αποδοχή των τουρκικών προκλήσεων και των παράνομων ενεργειών ενός ανελεύθερου καθεστώτος, που διαρκώς καταγγέλλεται διεθνώς. Αναμένουμε, λοιπόν, ξεκάθαρη τοποθέτηση από όλους, και πρώτα από την κυβέρνηση και τα κόμματα.
Στο ανελεύθερο καθεστώς της Τουρκίας έχουν γίνει πάνω από 3.000 ποινικές διώξεις στη διάρκεια της προεδρίας του Ερντογάν με την κατηγορία της προσβολής του προέδρου. Κατά καιρούς επιχειρήθηκε το ίδιο και για Ευρωπαίους δημοσιογράφους ή παραγωγούς εκπομπών. Τώρα, για πρώτη φορά, κινείται η ίδια διαδικασία και εναντίον Ελλήνων.
Η παράγραφος που ομολογείται οτι η δίωξη έγινε για πολιτικούς λόγους
και αμφισβητείται ακόμη και η ονομασία του Αιγαίου Πελάγους
Τι αναφέρει το άρθρο 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα, με το οποίο καταδικάστηκαν χιλιάδες άτομα
Το άρθρο 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα, βάσει του οποίου διώκονται οι δημοσιογράφοι της «δημοκρατίας», αναφέρει: «Όποιος εξυβρίζει τον πρόεδρο της δημοκρατίας καταδικάζεται σε ποινή φυλάκισης ενός έως τεσσάρων ετών. Σε περίπτωση τέλεσης της πράξης δημοσίως, η ποινή αυξάνεται κατά 1/6. Η διενέργεια ανάκρισης για το έγκλημα αυτό υπάγεται στην άδεια του υπουργού Δικαιοσύνης».
Με βάση το συγκεκριμένο άρθρο καταδικάστηκαν χιλιάδες άτομα στην Τουρκία και εξοντώθηκαν δημοσιογράφοι και διανοητές που ασκούσαν κριτική στον Ερντογάν τα τελευταία χρόνια. Την κατάργησή του έχουν ζητήσει δεκάδες οργανώσεις (μεταξύ αυτών, οι «Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα»), ενώ η Τουρκία συχνά πυκνά καλείται να απολογηθεί για τις διώξεις κατά αντιφρονούντων μέσω της εργαλειοποίησης του συγκεκριμένου άρθρου.
Το επίμαχο άρθρο 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα
Προσφάτως, στις 19 Οκτωβρίου 2021, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δικαιώνοντας Τούρκο πολίτη που είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση επειδή είχε δημοσιεύσει στο facebook γελοιογραφίες του Ερντογάν, καταδίκασε την Τουρκία και ζήτησε (άλλη μια φορά) την άμεση κατάργηση του άρθρου 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα, αναφέροντας: «Το συμφέρον ενός κράτους να προστατεύει τη φήμη του αρχηγού του δεν μπορεί να δικαιολογήσει την παροχή σ’ αυτόν ενός προνομίου ή μιας ειδικής προστασίας έναντι του δικαιώματος στην ενημέρωση και την έκφραση απόψεων». Επίσης, ανέφερε ότι «παροχή αυξημένης προστασίας κατά της προσβολής δεν συμβαδίζει με το πνεύμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα».
Είναι λοιπόν δυνατόν το εν λόγω άρθρο, που κατασκευάστηκε επί ημερών Ερντογάν με συγκεκριμένη στόχευση και καταδικάζεται από το σύνολο του δυτικού νομικού κόσμου και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, να γίνει αποδεκτό ως βάση κατηγορίας κατά Ελλήνων πολιτών από τις ελληνικές Αρχές;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου