ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙΡΟΣ ΦΙΛΕ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΕΑ ΣΟΥ

Τα μέσα ενημέρωσης ήταν αυτά που σε έβγαλαν στον δρόμο Φίλε αγανακτισμένε, όταν το σύστημα κινδύνευε. 

Τότε δήθεν έφταιγε το μνημόνιο. 
Τα ίδια μέσα σε ξανακάθισαν στον καναπέ μετά την ανατροπή Παπανδρέου, και, τα ίδια μέσα είναι αυτά που προσπαθούν να σε πείσουν για success story σε μία Ελλάδα που κάνει μόνο περικοπές, μηδενικές μεταρρυθμίσεις ή αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, ενώ συντηρεί τη διαπλοκή με τα μεγαλοσυμφέροντα με αμοιβαία οφέλη. 

Το πελατειακό αυτό σύστημα δε συνιστά μόνο μία μεγάλη πληγή αλλά τη βασική αιτία χρεοκοπίας της χώρας. 

Kαι συ, αντί να δεις το πραγματικό πρόβλημα, να κάνεις έστω τη διάγνωση, κάθεσαι και μιλάς για σταθερότητα και ομαλότητα ενώ στην πλάτη σου συνεχίζουν να είναι κολλημένες οι βδέλες που σου ρουφάνε το αίμα.

Πέρασε καιρός φίλε αγανακτισμένε που δεν έχω νέα σου

έπαψα πια να σε βλέπω στους δρόμους και στις πλατείες,

να φωνάζεις συνθήματα κατά του συστήματος,

να αποκαλείς τους πολιτικούς προδότες της πατρίδας,

να θέλεις να κάψεις το μπουρδέλο τη βουλή,

να στήνεις κρεμάλες στο σύνταγμα

 να πετάς αυγά, γιαούρτια, πέτρες,

να ξυλώνεις πλακάκια, να καις παγκάκια, να σπας βιτρίνες,

να κάνεις συντονισμένες πορείες με τους Ισπανούς, τους Ιταλούς,

να ξημεροβραδιάζεσαι στ' αντίσκηνα μιλώντας για άμεση δημοκρατία,

να ορκίζεσαι στα παιδιά σου ότι θα δώσεις τον αγώνα μέχρι το τέλος...

Αλήθεια, τι συνέβη φίλε αγανακτισμένε και πια δε συναντιόμαστε;

Βρήκες δουλειά και χάθηκες;

σου αύξησαν το μισθό και κάλμαρες;

σου 'φεραν πίσω το δώρο χριστουγέννων;

επέστρεψαν τις περικοπές απ' τη σύνταξη της γιαγιάς;

έριξαν τις τιμές και ζεις άνετα με 400 ευρώ;

Κατευθυνόμενος είσαι, φίλε αγανακτισμένε,

μέρος του συστήματος και συ, άθελά σου,

σ' έβγαλαν στο δρόμο να ρίξεις μια πολιτική,

σε γύρισαν στο σπίτι νικητή,

μα η πολιτική δεν είναι ίδια, είναι πολύ χειρότερη.

Αναρωτήθηκες φίλε αγανακτισμένε τίνος τα συμφέροντα υπηρέτησες;

σκέφτηκες διόλου πως έγινες λύση και πρόβλημα ταυτόχρονα;

κατάλαβες ποιος ήταν ο στόχος;

ναι, φίλε αγανακτισμένε, όπως λέει και η αγαπημένη σου Κατερίνα,

στο μυαλό είναι ο στόχος.