Απ’ αυτό διαπιστώνει κανείς ότι τα Γερμανοντυμένα καθάρματα που συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις κατοχής του άξονα, μετά την απελευθέρωση, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν για τα εγκλήματά τους σε βάρος του Ελληνικού λαού, αλλά στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό με ορισμένα πρωτοκλασάτα τομάρια απ’ αυτούς να γίνονται και βουλευτές στο αστικό κοινοβούλιο τους.
Έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στα δοσιλογικά,καθάρματα –βλέπε το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου «Η αυτολογοκριμένη Μνήμη. Τα τάγματα ασφαλείας και η μεταπολεμική Εθνικοφροσύνη» , Εδώ να θυμίσουμε τον ρόλο που έπαιξαν οι «προστάτες» τους οι Αγγλοι.
Ας δούμε τι έγραφε ο ιστορικός και συγγραφέας Περικλής Ροδάκης.
Οι Αγγλοι εξοπλίζουν τον υπόκοσμο και τους χθεσινούς συνεργάτες του κατακτητή και τους εξαπολύουν στην ύπαιθρο και στις συνοικίες της Αθήνας, εκεί ακριβώς που αναδείχτηκε και μεγαλούργησε το κίνημα της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ.
Οι ίδιοι οι Αγγλοι εξοπλίζουν και καθοδηγούν, τις συμμορίες των παρακρατικών, οι οποίες παράλληλα συνεργάζονται με τα επίσημα όργανα της τάξης. Όλοι αυτοί, ασύδοτοι και με την κάλυψη του κράτους, χτυπάνε στα τυφλά, χτυπάνε αδιάκριτα τα χωριά, τις συνοικίες και τις πόλεις. Ο τρόμος πρέπει να πνίξει τα πάντα. Καίνε, βασανίζουν, βιάζουν, σκοτώνουν...
Οι παρακρατικοί που εκτέλεσαν τις διαταγές των ομάδων τους (για κάψιμο, βιασμούς, βασανισμούς, δολοφονίες) ανοίγουν λογαριασμούς με τα θύματά τους. Και είναι φυσικό να σταθούν πια σαν αντίπαλοι σε όλη τους τη ζωή. Το αίμα που χάνεται με τον κυνικό αυτό τρόπο, δεν μπορεί να γεφυρωθεί. Οι Άγγλοι κατόρθωσαν με τις συμμορίες των παρακρατικών να δημιουργήσουν ένα σταθερό στήριγμα, τόσο για την πολιτική τους, όσο και για τον παλιό και πεθαμένο πολιτικό κόσμο, που τώρα θα βρικολακιάσει.
Στο παρακάτω απόσπασμα από το «Υπόμνημα» του Γενικού Αρχηγείου του ΕΛΑΣ παρελαύνει καθαρά και χωρίς κανένα φτιασίδι, αυτό το όργιο βίας που εξαπέλυσαν ενάντια την Αριστερά οι Άγγλοι και οι ντόπιοι συνεργάτες του παρακρατικού και μεταδεκεμβριανού κράτους. Είναι πραγματικά ένα εφιαλτικό ντοκουμέντο, τεκμηριωμένο με όλη την εγκληματική δραστηριότητα των παρακρατικών .συμμοριών. Είναι μια τρομερή μαρτυρία για ό,τι επακολούθησε την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, με την οποία παραδόθηκε και αφοπλίστηκε το Λαϊκό Κίνημα.
Όλοι αυτοί παραδόθηκαν στις αρχές που προήλθαν από τη συμφωνία της Βάρκιζας και τους Άγγλους. Δεν κρατήθηκαν ούτε μια ώρα στη φυλακή απ’ τη στιγμή της παράδοσής τους και αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι και εξοπλίστηκαν. (Δεν αναφερόμαστε στο γεγονός ότι το Δεκέμβρη όσοι πολέμησαν μαζί με τους Άγγλους το λαό μας, στην πλειοψηφία τους προέρχονταν από τα τάγματα ασφαλείας που οργάνωσε ο κουίσλιγκ Ράλλης και ο αρχιδολοφόνος Γονατάς).
Έτσι άνοιξαν οι φυλακές σ’ όλη την Ελλάδα και όλα τα καθάρματα και οι εγκληματίες που βγήκαν απ’ αυτές, εντάχθηκαν στα αστυνομικά τμήματα και στην Εθνοφυλακή. Αφέθηκαν εγκληματίες αρχηγοί γνωστότατοι για τη δράση τους, όπως οι:
1) Πιπιλιάγκας, νομάρχης Τρικάλων επί κατοχής, ντυμένος τη γερμανική στολή, καθοδηγητής των ταγμάτων ασφαλείας (ΕΑΣΑΔ) Θεσσαλίας, αποχωρήσας μετά των γερμανικών στρατευμάτων από τα Τρίκαλα. Πιάστηκε σε μάχη παρά τον Ε.Λ.Α.Σ. στην περιοχή της Μακεδονίας. Ο μεγαλοδοσίλογος αυτός παραδόθηκε με δικογραφία - όπως και όλοι οι πράκτορες των κατακτητών - στις αρχές που προήλθαν από τη συμφωνία της Βάρκιζας και αφέθηκε ελεύθερος. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι τον Πιπιλιάγκα, το δικαστήριο που τον «δίκασε» τον απάλλαξε «λόγω βλακείας», δικαιολογία με την οποία απαλλάχθηκαν σχεδόν στο σύνολό τους όλα τα στελέχη των ταγμάτων ασφαλείας. Σήμερα ο Πιπιλιάγκας είναι βουλευτής!
2) Τσαντούλας, αρχηγός ένοπλου εκτελεστικού τμήματος στη Γερμανική κατοχή (Τρίκαλα). Για τα πολλά του εγκλήματα εις βάρος του αγωνιζόμενου επί κατοχής λαού, καταδικάστηκε τρεις φορές ερήμην σε θάνατο. Αυτός αμέσως μετά τη Βάρκιζα εμφανίστηκε σαν αρχηγός εξοπλισμένης συμμορίας στην περιοχή Τρικάλων και σε συνεργασία με τα όργανα της χωροφυλακής, δολοφόνησε πολλούς δημοκρατικούς πολίτες, βίασε γυναίκες, άρπαξε περιουσίες κτλ.
3) Νίκολης, οργανωτής και καθοδηγητής των ταγμάτων ασφαλείας (ΕΑΣΑΔ) στη Θεσσαλία. Όχι μόνο δε διώχθηκε, αλλά σήμερα υπηρετεί σαν καθηγητής στο Γυμνάσιο Μουζακίου.
4) Μπόκαρης, διευθυντής Λυκείου στη Λάρισα. Επί κατοχής ήταν οργανωτής και καθοδηγητής των ταγμάτων ασφαλείας στη Λάρισα. Καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο και σήμερα γυρίζει ελεύθερος στην Αθήνα.
5) Καραγιώργος, δάσκαλος, διοικητής λόχου των ταγμάτων ασφαλείας στη Λάρισα. Αμέσως μετά τη Βάρκιζα εμφανίστηκε με εξοπλισμένη συμμορία στην ίδια περιοχή. Για τα εγκλήματά του καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο. Σήμερα βρίσκεται ελεύθερος, είναι αρχηγός μοναρχοφασιστικής συμμορίας και συνεργάζεται επίσημα με τα κρατικά όργανα.
6) Κώστας Παπαδόπουλος, έφεδρος ανθυπολοχαγός από το Κιλκίς, που στην κατοχή οργάνωσε στρατιωτικά τμήματα σύμφωνα με το υπόδειγμα του συνταγματάρχη Πούλου, που ακολούθησε τους Γερμανούς με τους 250 άνδρες του ντυμένους γερμανικά στην υποχώρησή τους. Ο Κώστας Παπαδόπουλος με τα ίδια του τα χέρια και την ομάδα εκτελεστών που είχε μαζί του, έσφαξε στην περιφέρεια Κιλκίς πάνω από 500 πατριώτες, σε επιδρομές που έκανε στα χωριά μαζί με Γερμανούς και Βούλγαρους. Έκαψε ολόκληρα χωριά, ατίμασε και πλιατσικολόγησε με τους εγκληματίες του ολόκληρη την περιφέρεια. Ο Παπαδόπουλος αυτός, για πολύ καιρό μετά τη Βάρκιζα, χρησιμοποιήθηκε στο Γραφείο Πληροφοριών της Στρατιωτικής Διοικήσεως Μακεδονίας σαν αξιωματικός πληροφοριών. Σήμερα είναι «λαοπρόβλητος» βουλευτής.
7) Παπάς, πρώην χωροφύλακας της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης και πρώτος βοηθός του τρομοκράτη του λαού της Θεσσαλονίκης Δάγκουλα. Ο Παπάς αυτός, στο δρόμο σκότωνε στην κατοχή όποιον ήθελε και σε 84 φτάνουν τα θύματα που εκτέλεσε με τα ίδια του τα χέρια, χωριστά απ’ τις εκατοντάδες θύματα του αρχηγού του, Δάγκουλα.
8) Μιχάλ-Αγάς (Μιχαήλ Παπαδόπουλος) και Κολλάρας, σφαγείς του λαού της περιφέρειας Κοζάνης-Γρεβενών. Στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Πίνδου που έγιναν από τους Γερμανούς το 1944, αυτοί οι εγκληματίες μαζί με τους Γερμανούς, έκαψαν ζωντανούς στο χωριό Κηπουριό Γρεβενών, 17 γυναικόπαιδα, στο χωριό Κοσμάτι Γρεβενών εκτέλεσαν 29 πατριώτες, στο Ξερολίβαδο Βερμίου 280 γυναικόπαιδα, στο χωριό Κλεισούρα 350 γυναικόπαιδα κτλ. Πλιατσικολόγησαν απ’ όλα τους τα υπάρχοντα ολόκληρα χωριά.
9) Καπετάν Γιώργης, υπαρχηγός του Κισά-Μπατζάκ (Κυριάκου Παπαδόπουλου), που κατάσφαξε το λαό της περιφέρειας Κατερίνης.
Όλοι αυτοί στην κατοχή πολέμησαν μαζί με τους Γερμανούς το λαό μας και τη συμμαχική υπόθεση και σαν αρχηγοί του «Ελληνικού» Γερμανικού στρατού, πήγαν στη Γερμανία για επίσκεψη στον Φύρερ τους, Χίτλερ. Οι φωτογραφίες τους κοσμούν τις σελίδες των γερμανικών περιοδικών της εποχής.
10) Βρετάκος, διοικητής των ταγμάτων ασφαλείας στην Πελοπόννησο υπό του Παπαδόγκωνα. Τα θύματα του στην κατοχή ανέρχονται σε 7.000. Σήμερα είναι βουλευτής!
11) Λιαράκος, στέλεχος των ταγμάτων ασφαλείας Πελοποννήσου στην περίοδο της κατοχής. Σήμερα υπηρετεί στο στρατό με το βαθμό του λοχαγού και διέπραξε σωρεία από καινούρια εγκλήματα σε βάρος του λαού της περιοχής Κισσάβου. (Με τα ίδια του τα χέρια εξετέλεσε τους πολίτες Κ. Κέρκυρα, Κ. Νασίκα και Ν. Τσαλαντά του χωριού Ανατολή, υποβάλλοντας τους σε φρικτά βασανιστήρια).
12) Μπουντουβάκης, Νερατζής, Παπούλιας, συνεργάτες των Γερμανών, οργανωτές ταγμάτων ασφαλείας, που σε εκατοντάδες ανέρχονται τα θύματά τους στην περιοχή της Νιγρίτας.
13) Βόιδαρος, στην Ήπειρο.
Όλοι αυτοί, από την πρώτη στιγμή αφέθηκαν ελεύθεροι και άρχισαν τη δράση τους όπως και πριν, αυτή τη φορά με την προστασία των Άγγλων και της δοσίλογης αστυνομίας.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του αρχιδολοφόνου Κολλάρα, υπαρχηγού του Μιχάλ-Αγά που έδρασε στην περιοχή Καϊλαρίων Κοζάνης. Ο Κολλάρας αυτός πολλές φορές εθεάθηκε να γυρίζει με αυτοκίνητο τζιπ (το 1945 μετά τη Βάρκιζα) μαζί με τον Άγγλο λοχαγό Έβανς, που ήταν αντιπρόσωπος της αγγλικής αποστολής κοντά στους αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ., στην περιοχή του όρους Βίτσι. Ο Κολλάρας αυτός, δυο μέθοδες χρησιμοποιούσε για να δολοφονεί τους αγωνιστές που πέφταν στα χέρια του στην περίοδο της γερμανικής κατοχής: α) τους έσφαζε με τη δίκοπη λάμα του, λέγοντας στο θύμα του: «Μη φοβάσαι, δε θα πονέσεις καθόλου. Το μαχαίρι μου κόβει σαν ξυράφι. Κανένας δεν είπε λέξη ούτε έβγαλε αχ...κτλ». β) Με καρφιά καρφωμένα στην άκρη μιας σανίδας, χτυπούσε το θύμα του στο κεφάλι ώσπου να ξεψυχήσει.
Μερικές εκατοντάδες από τέτοια φασιστικά κτήνη, πλαισιωμένα με άλλους εγκληματίες καθάρματα, συνέχισαν μετά τη Βάρκιζα το όργιο των δολοφονιών των λαϊκών αγωνιστών, σαν όργανα του μοναρχοφασισμού με την ανοχή και καθοδήγηση των Άγγλων. Διατήρησαν ένοπλα τις συμμορίες τους σ’ όλο το διάστημα μετά τη Βάρκιζα. Οι ανακριτικές αρχές ύστερα απ’ την πίεση του λαού και των οργανώσεών του, αναγκάστηκαν να βγάλουν εντάλματα. Κανένας όμως δεν πιάστηκε απ’ την αστυνομία, παρόλο που πολλές φορές υποδείχτηκαν σε αστυνομικά όργανα, σε ποια ξενοδοχεία μένουν, σε ποια σπίτια κάθονται ή όταν πήγαιναν επιδρομές στα χωριά. Ένα μήνα μετά τη Βάρκιζα, ο ταγματασφαλίτης Παπούλιας, δολοφόνησε μέρα μεσημέρι στην αγορά Νιγρίτας, 5 πολίτες, χωρίς να ενοχληθεί και μπρος στα μάτια της δοσίλογης αστυνομίας. Η δολοφονία έγινε χωρίς λόγο, μόνο και μόνο για να τρομοκρατηθεί ο λαός της Νιγρίτας που είναι δημοκρατικός στην παμψηφία του.
Όλοι αυτοί μαζί με την αστυνομία ξεφάντωσαν στα δυο χρόνια μετά τη Βάρκιζα. Ποτέ δε διέλυσαν τις συμμορίες τους, που έδρασαν συστηματικά για την εξόντωση του λαού. Και σήμερα πια, επίσημα, καθοδηγούν τις συμμορίες που εξοπλίστηκαν με όλα τα μέσα, ντύθηκαν τη στολή του χωροφύλακα και τροφοδοτούνται από τον εφοδιασμό του στρατού που τον παραχωρούν οι Άγγλοι.
Η συμμοριακή δράση της δεξιάς δεν περιορίστηκε μόνο σ’ αυτούς. Ο περιβόητος Σούρλας και Καλαμπαλίκηςστη Θεσσαλία, οι Βουρλάκης, Κρανιάς, Μπούρος στη Ρούμελη, ο Μαγγανάς και ο Κατσαρέας στην Πελοπόννησο, συγκρότησαν συμμορίες αμέσως μετά τη Βάρκιζα και είναι άπειρες οι επιδρομές που κάναν και κάνουν στα χωριά και τις πόλεις, μαζί με την αστυνομία και το στρατό.
Οι δολοφονίες, ατιμώσεις γυναικών, συλλήψεις και πλιατσικολογήματα είναι αμέτρητα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την περίπτωση του λήσταρχου Σούρλα, που εγκαταστάθηκε επίσημα στη Λάρισα, μπροστά στα μάτια ολόκληρου Σ. Στρατού και των Άγγλων και του Μαγγανά που κατάσφαξε το λαό των Καλαμών σε συνεργασία με την αστυνομία. Αναφερόμαστε σε περίοδο που ούτε ένας αντάρτης της αριστεράς δεν υπήρχε έξω στο βουνό και είναι φανερό γιατί ο μοναρχοφασισμός άφησε ελεύθερους ανθρώπους εξασκημένους στο έγκλημα και με τόση λύσσα στράφηκε ενάντια στο λαό.
πΗΓΗ.istorika-ntokoumenta.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου